عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
حجت الاسلام رفیعی:
ناگفته های بسیاری در مکتب امام حسین و عاشورا نهفته است
خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه و دانشگاه، با تاکید بر اینکه نباید مکتب امام حسین(ع) و حادثه عاشورا را در بُعد احساسی و مصیبتی آن خلاصه کرد، ناگفته های این مکتب را فراوان توصیف کرد و از روحانیان و خطبا خواست در منابر و سخنرانی ها نسبت به تبیین آن اقدام کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام رفیعی، عضو هیات علمی جامعه المصطفی العالمیه، چهارشنبه شب در جمع عزاداران حسینی در شبستان امام خمینی(ره) حرم کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س) به تبیین حادثه عاشورا پرداخت و با تاکید بر اینکه مکتب و زندگانی امام حسین(ع) ناگفته های بسیاری دارد، گفت: باید در منابر و جلسات سخنرانی و مذهبی به این ابعاد توجه شود تا کربلا و عاشورا تنها در بعد مصیبتی آن خلاصه نشود.
حجت الاسلام رفیعی ابراز داشت: حادثه کربلا و مکتب عاشورا جلوه های بسیار زیبایی دارد که همان خطبه ها، رشادت ها و برخوردهای جانانه با دشمنان است و باید روی آن عنایت و توجه بیشتری صورت گیرد.
وی در ادامه با اشاره به نامه هایی که به امام حسین(ع) به منظور منع ایشان از حرکت به سمت کوفه و کربلا نوشته شد، گفت: امام حسین(ع) به این گونه افراد چهار گونه جواب داده اند، یک دسته افرادی که دشمنان اهل بیت(ع) همچون مثل مروان و ولید در زمره آنها هستند می گفتند با یزید بیعت کنید، جواب امام حسین(ع) به این دسته تند و صریح است.
حجت الاسلام رفیعی تاکید کرد: حضرت سیدالشهدا(ع) به این دسته تاکید می کردند من اگر با یزید بیعت کنم فاتحه اسلام خوانده است، امام حسین(ع) همچنین به افراد خیرخواه نیز جواب خاص و کوتاه می دادند.
وی اضافه کرد: یک دسته از جواب های امام حسین(ع) نیز پاسخ به افراد خاص است مثل عبدالله بن جعفر، محمدبن حنفیه و سایر خاندان اهل بیت(ع)، امام برای تمام اینها این جواب را می دادند که این اتفاق می‌افتد و من هم به شهادت می رسم، به تعبیر دیگر امام آخر و نهایت کار را برای آنها نقل و بیان می‌کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: دسته چهارم سران و رؤسای قبایل بودند که پیروان و حامیانی داشتند، امام ریشه حرکت را برای آنها بیان می کرد، گاهی نامه هایی به آنها می نوشتند و تاکید می کردند که سنت پیامبر(ص) زیر پا گذاشته شده، امر به معروف و نهی از منکر ترک شده و ارزش ها مورد هجمه واقع شده و من برای احیای این امور تلاش و حرکت می کنم.
منظور از استخاره طلب خیر کردن از خدا در کارها استحجت الاسلام رفیعی در ادامه سخنان خود به بیان معانی استخاره پرداخت و گفت: معنای نخست استخاره طلب خیر کردن از خداوند تبارک و تعالی است، اکثر روایاتی که می گوید در کارهایتان استخاره کنید این معنا را بیان می کند نه استخاره با قرآن و تسبیح که امروز در جامعه متعارف است.
وی بیان داشت: صدها روایت وجود دارد که تاکید می‌کند در همه کارهایتان طلب خیر کنید، در روایتی نیز تصریح شده «شقاوت بنده این است که کاری را انجام دهد و استخاره نکند»، این به معنای استخاره کردن با قرآن و تسبیح نیست.
حجت الاسلام رفیعی یادآورشد: هدف امام حسین(ع) خیر بود، برخی متاسفانه این مساله را بد معنا کرده اند و می گویند آن حضرت برای رفتن به کربلا استخاره به معنای متعارف آن در جامعه کرده بودند درحالی که این گونه نبود و مقصود چیز دیگری است.
وی با اشاره به معنای استخاره قلبی افزود: در روایت آمده است در کارهایی که انسان تردید دارد هفت مرتبه ذکر «استخیر بالله» را بگوید و نخستین چیزی که به قلبش خطور کرد را انجام دهد.
حجت الاسلام رفیعی بیان کرد: قسم سوم استخاره، استخاره با قرآن کریم است، افراد اگر محیر هستند و نمی دانند چکار کنند می توانند با تمسک به قرآن استخاره کرده و خود را از تحیر و سرگردانی نجات دهند، قسم چهارم استخاره نیز استخاره ذات الرقاع است.
هدف قیام امام حسین اصلاح دین پیامبر و امر به معروف و نهی از منکر بود
وی در ادامه خاطرنشان کرد: بعد از شهادت مسلم بن عقیل برخی ها به امام حسین(ع) گفتند به کوفه نروید، چراکه حداقل بعد از شهادت مسلم معلوم شد نامه های کوفیان پشتوانه نداشته است، اما امام(ع) به کوفه رفتند.
حجت الاسلام رفیعی تصریح کرد: اینها فکر می کردند تنها انگیزه قیام امام حسین(ع) نامه های کوفیان بوده است، درحالی که اگر این گونه بود بعد از شهادت حضرت مسلم وجهی برای این موضوع باقی نمی ماند.
این خطیب حوزه علمیه قم اظهار داشت: انگیزه قیام حضرت سیدالشهدا(ع) مبارزه با یزید و ظلم و ستم بود و کوفه با توجه به شرایطی که داشت تنها یک پایگاه بود و کسی نباید تصور کند انگیزه قیام تنها نامه های کوفیان بود.
حجت الاسلام رفیعی خاطرنشان کرد: در نامه های متعدد امام حسین(ع) از جمله نامه آن حضرت به محمدبن حنفیه نیز این مساله وجود دارد که ایشان برای اصلاح دین پیامبر(ص) و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد و کوفه نیز تنها یک بستر بوده است
